Nigeria była pośrednio rządzona przez Wielką Brytanię, dopóki nie uzyskała niepodległości 1 października 1960 roku. Nigeria ustanowiła wówczas nową konstytucję i ustanowiła federalny system, który miał zarówno ceremonialną głowę państwa jak i wybrany na premiera.
1 października 1963 r. Nigeria stała się republiką, a Azikiwe został prezydentem kraju; jednakże premier Alhaji Sir Abubakar Tafawa Balewa pozostał silniejszy.
Przez większość XIX wieku Europejczycy rządzili afrykańskimi miastami portowymi i korzystali z afrykańskich sieci handlowych, by handlować swoimi towarami i zbierać surowce do domu. Brytyjczycy byli odpowiedzialni za Nigerię i zdecydowali się rządzić poprzez pośrednie reguły, co obejmuje wykorzystanie istniejących struktur w kraju w celu ustanowienia rządów. Brytyjczycy będą używać szefów (lub namaszczać "szefa", jeśli ktoś nie istnieje w danym regionie Nigerii) i wykorzystywać je do rozpowszechniania swoich zasad, przepisów i praw. Brytyjczycy zostawiliby ludzi w spokoju, chyba że zignorowaliby lub nie przestrzegali jednego z ich przepisów. Wykorzystaliby również swoją "weto", gdyby uważali, że Nigeryjczycy prowadzą sprawy w sposób, który zaszkodziłby ich potrzebom handlowym lub zminimalizował ich moc. Zamiast tego Francuzi woleli kierować się zasadami bezpośrednimi.