Nigeria uzyskała niepodległość 1 października 1960 r. poprzez konstytucje, które zostały ustanowione przez brytyjski rząd. Nowa konstytucja ustanowiła federalny system rządowy z wybranym premierem i ceremonialnym szefem sztabu.
Wraz z nadejściem niepodległości w 1959 r. odbyły się wybory w celu wyłonienia przywódcy; jednak żadna partia nie zdobyła większości. Narodowa Komisja ds. Ludności Nigerii (NPC) w połączeniu z Krajową Radą Nigerii i Kamerunami (NCNC) w celu utworzenia rządu odpowiedniego dla swoich obywateli. Wybrali Abubakara Tafawę Balewę z NPC na premiera i Azikiwe z NCNC jako gubernatora generalnego. Kiedy Nigeria została republiką w 1963 roku, Azikiwe został jej prezydentem.
W pierwszych latach niepodległości Nigerii doszło do wielkiego zamętu i konfliktu między nigeryjskimi regionami. W 1962 r. Region zachodni był częścią Grupy Działania, innej partii politycznej, podzielonej przez S. I. Akintolę, by utworzyć Nigeryjską Narodową Partię Demokratyczną (NNDP). W 1963 r. Środkowo-zachodni region Edo powstał z części zachodniej. Wybory w 1964 r. Zostały ostro zakwestionowane, a koalicja NPC-NNDP (zwana Sojuszem Narodowym) zwyciężyła. Zamachy kierowane przez oficerów armii Hausa w 1966 r. Były odpowiedzialne za śmierć Ironsi. W tym samym roku wielu Igbo żyjących na północy zostało zmasakrowanych.
