Ruch Swadeshi i Boycott był wysiłkiem Indian przeciwko sprzeciwieniu się brytyjskim rządom. Zaczęło się w 1903 roku, gdy brytyjscy urzędnicy rozdzielili prowincję Bengalską, dzieląc ją na języki bengalski, hindi i orija oraz religie muzułmańskie i hinduskie. Indianie zareagowali bojkotując brytyjskie produkty i używając wyłącznie towarów wyprodukowanych w Indiach.
W czasie planowanego podziału Bengal był największą prowincją brytyjskich Indii i miał populację około 78 milionów. Bengal był także centrum indyjskiego nacjonalizmu. Potajemnie brytyjscy urzędnicy chcieli osłabić ruch nacjonalistyczny, ale publicznie oświadczyli, że Bengal powinien zostać podzielony na dwie sekcje, ponieważ jest zbyt duży, by można go było administrować jako jedną prowincję. Brytyjczycy uznali, że nowo podzielone obszary są łatwiejsze w zarządzaniu pod względem wielkości i liczby ludności. Populacja Bengalczyków zachodnich wynosiła około 54 miliony i zawierała większość hinduską. Bengal Wschodni, który obejmował prowincję Assam, liczył 31 milionów ludzi i był muzułmańską większością.
Z powodu ruchu Swadeshi i innych wysiłków zmierzających do uzyskania niepodległości Indii, partycja Bengal została anulowana w 1911 roku. Bengal ponownie się zjednoczył i oddzielił od prowincji Assam.
Swadeshi jest hindi dla samowystarczalności. Ruch Swadeshi był również znany jako ruch mataram vande.
