Piotr Wielki był carem Rosji w latach 1682-1725, według biografii A & E, i był odpowiedzialny za reformę Rosji, wprowadzając ją w epokę nowożytną i ustawiając scenę, by Rosja stała się światem moc. Wcześniej Rosja pozostawała odizolowana od Zachodu i straciła wiele korzyści społecznych wynikających z Renesansu, co Peter poprawił podczas swojej władzy.
W 1682 r. Piotr i jego brat Iwan IV zostali władcami Rosji, a gdy Iwan zmarł w 1696 r., Piotr stał się wyłącznym władcą. Na początku Peter zdał sobie sprawę, że Rosja przegapiła postęp technologiczny, który przetoczył się przez Europę, więc wyznaczył naukowców, aby kształcili Rosjan. Ustanowił pierwsze w kraju nowoczesne ciało rządzące, znosząc starszą i znacznie mniej wydajną metodę administrowania Rosją.
Piotr zbudował rosyjską potęgę morską, czyniąc z niej siłę, z którą trzeba się liczyć na morzach, i nadzorował kilka kampanii wojskowych, które zdobyły rosyjskie terytorium na Zachodzie. Jednym z jego największych zwycięstw taktycznych była walka ze Szwecją, kiedy na północy szczególnie brutalną rosyjską zimę przyciągał swoją armię na północ. Kiedy Piotr zmarł w 1725 roku, pozostawił kraj znacznie inny od tego, który odziedziczył.
