Czym była konferencja monachijska?

Konferencja monachijska, która odbyła się we wrześniu 1938 r., zaowocowała porozumieniem podpisanym przez Wielką Brytanię, Francję, Włochy i Niemcy, które przekazały region Sudetów w Czechosłowacji do Niemiec. Rezolucja została podpisana pod przymusem aby uniknąć wojny. Hitler kontynuował jednak inwazję na terytoria po konferencji monachijskiej, która ostatecznie doprowadziła do wybuchu II wojny światowej.

Przed konferencją monachijską brytyjski premier Neville Chamberlain spotkał się z Hitlerem prywatnie w Berchtesgaden, na szczycie góry dyktatorów, aby przekonać go, by nie najechał na Sudety.

Hitler skutecznie przekonał Chamberlaina, że ​​jego żądania terytorialne nie są nieuzasadnione. Chamberlain przekonał swój gabinet oraz Francuzów, by przyłączyli się do niego, naciskając na Czechosłowację, by poddała się żądaniom Hitlera.

29 września 1938 r. Chamberlain, Hitler, premier Włoch Benito Mussolini i francuski premier Édouard Daladier zebrali się na konferencji w Monachium, aby omówić żądania Hitlera i próbę osiągnięcia porozumienia, które uniemożliwiłoby Niemcom wkroczenie na dodatkowe terytorium. Ostatecznie zgodzili się na oddanie Sudetów do Niemiec iw zamian za to Hitler zgodził się nie atakować żadnych innych terytoriów.

Hitler nie dotrzymał słowa i zaatakował Polskę rok później. Chamberlain był zawstydzony, gdy musiał ogłosić, że między Niemcami a Wielką Brytanią istnieje "stan wojny". To zniszczyło jego wiarygodność w Parlamencie. Wkrótce potem zastąpił go Winston Churchill.