Kompromis z 1850 r. zawiódł, ze względu na sprzeciw obu walczących z niewolnictwem północnych wigów i południowo-niewolniczych demokratów. Za każdym razem, gdy Henry Clay przedstawił kompromis przed senatem, nie otrzymał większości głosować. Prezydent Zachary Taylor i William H. Seward, senator Nowego Jorku, sprzeciwili się kompromisowi.
Kompromis z 1850 r. był aktem prawnym zaproponowanym przez Henry'ego Claya, senatora z Kentucky, w celu rozwiązania problemów dotyczących niewolnictwa w USA po wojnie amerykańsko-meksykańskiej. Kompromis przyznał, że Kalifornia była wolnym krajem i zakończyła handel niewolnikami w Waszyngtonie. Stworzyła terytoria Nowego Meksyku i Utah, pozwalając, by niewolnictwo zostało określone przez ludową suwerenność. Ułatwiło to także Południowcom pozyskiwanie zbiegłych niewolników.
