W nowojorskiej kolonii można znaleźć różne religie, takie jak kwakier, luteranin, anglikanin, katolik i judaizm. Nowojorska kolonia została założona jako Nowa Szwecja, w 1626 roku przez Petera Minuita, a później przemianowany na New Netherlands. Książę Yorku przejął kontrolę w 1664 roku i po nim przemianował kolonię Nowy Jork.
New York Colony była jedną z 13 oryginalnych kolonii wraz z New Hampshire, Massachusetts, Rhode Island, Connecticut, New Jersey, Pensylwanii, Maryland, Delaware, Virginii, Karoliny Północnej, Karoliny Południowej i Georgii. Został sklasyfikowany jako część regionu Middle Colonies.
Nowy Jork i inne średnie kolonie widziały mieszankę religii, w przeciwieństwie do Nowej Anglii, która była głównie purytańska. Zamiast domów spotkań w Nowej Anglii, koloniści ze środkowych kolonii chodzili do kościołów, które przypominają współczesne kościoły. Rodziny spędzały większość swojej niedzieli w kościele. Frekwencja w kościele stała się zgodna, pod koniec XVII wieku, i osiągnęła około 60 procent, pod koniec okresu kolonialnego.
Grupy religijne kolonii nowojorskiej zostały podzielone na różne obszary geograficzne. Holenderski kościół reformowany znajdował się przede wszystkim w dolinie rzeki Hudson, gdzie osiedlili się Holendrzy. Na zachód od Albany, wzdłuż rzeki Mohawk, znajdowali się luteranie i niemiecki kościół reformowany. Congregationalists rozstrzygane Suffolk County na Long Island, a francuski hugenotów założył miasto New Rochelle w Westchester County.
