Indianie z plemienia Nez Perce używali łuków i strzał, wojennych włóczni i skórzanych tarcz jako broni. Noże, tomahawki i kluby wojenne również były używane jako bronie przez indiańskie plemiona.
Łuki i strzały były powszechną bronią dla Indian z plemienia Nez Perce, zarówno dla polowań, jak i działań wojennych. Łuki mogły być długie lub krótkie, a strzały były prawie zawsze podnoszone, aby ułatwić im latanie. W przypadku polowania na małą zwierzynę, na przykład na ptaki, strzały mogą być używane bez grotów z kamienia lub kości.
Włócznie były również używane do polowań i wojen. Włócznie miały zostać rzucone na cel. Wielu Indian indiańskich używało urządzenia do rzucania, aby cisnąć włócznią jeszcze dalej, niż można było rzucać. Te miotacze włóczni nazywane są atlatami i dostarczają tyle dodatkowej mocy, że włócznia wystrzelona w czasie wojny może przeniknąć kolczugi.
Skórzane tarcze zostały użyte, by chronić Indian przed atakami napaści wojennych i strzał. Zostały zrobione z warstw surowej skóry rozciągniętej na drewnianej ramie i nie były używane w walce wręcz. Indianie Nez Perce używali tarcz w swoich bitwach z plemionami Shoshone i Crow.
Inną bronią powszechnie używaną przez Nez Perce, a także inne indiańskie plemiona są noże, tomahawki, topory i kluby wojenne. Miedziane noże były powszechne w działaniach wojennych, a następnie noże z żelaza i stali. Tomahawki były używane jako narzędzia i broń, i mogły być rzucane lub trzymane w bliskiej walce. Kluby wojenne, drewniany lub kamienny kij, były używane tylko do wojny, a nie do polowań.
