Dyskryminacja kulturowa odnosi się do wykluczenia, ograniczenia lub nienawiści skierowanej do osoby lub grupy na podstawie postrzeganych lub rzeczywistych różnic w wartościach kulturowych i wierzeniach. UNESCO wskazuje, że dyskryminacja może być bezpośrednia lub pośrednie i często prowadzi do nękania lub odmowy podstawowych praw. Religijna nienawiść, plemienność i rasizm to najczęstsze formy dyskryminacji kulturowej.
Ponieważ dyskryminacja kulturowa jest nielegalna, osoby i organizacje są upoważnione do zapewnienia równego dostępu do możliwości i usług, takich jak edukacja, zdrowie i zatrudnienie. Według portalu About.com dyskryminacja kulturowa wynika ze stereotypów społecznych i prowadzi do słabej komunikacji i relacji interpersonalnych.
UNESCO zauważa, że dyskryminacja kulturowa jest zwykle skierowana do mniejszości etnicznych w społeczeństwie, organizacjach lub instytucjach. Według Wikipedii profilowanie rasowe przez funkcjonariuszy organów ścigania jest także formą dyskryminacji kulturowej. Dyskryminacja kulturowa może przejawiać się poprzez nieuczciwe zatrudnianie, niesprawiedliwe strzelanie lub molestowanie seksualne. Ustawa o prawach obywatelskich została zaprojektowana w celu ochrony ludzi przed wszelkimi formami dyskryminacji. Dyskryminacja kulturowa może również mieć miejsce w polityce, na przykład gdy większość etniczna narodu przez długi czas rządzi, zgodnie z Wikipedią.
About.com zauważa, że organizacje wdrażają politykę antydyskryminacyjną i akceptują różnorodność, aby promować wymianę kreatywnych pomysłów wśród pracowników i poprawić wydajność. Globalizacja przyczynia się do wzrostu różnorodności kulturowej, dzięki czemu jest ważne, aby szanować i docenić ludzi ze wszystkich kultur, zgodnie z portalem About.com.
