Podwojenie to literackie urządzenie służące do porównywania lub porównywania tego, co znane z dziwnym. Najczęściej używa się go w literaturze gotyckiej, gdzie postacie są dosłownie lub w przenośni podwojone, aby zbadać ukrytą naturę lub pożądanie.
Przykład podwojenia literackiego można znaleźć w "Dziwnej sprawie dr. Jekylla i Mr Hyde'a" Roberta Louisa Stevensona, w którym główny bohater fizycznie przechodzi w złą, cielesną i dziką wersję samego siebie. W ten sposób Stevenson jest w stanie zbadać kwestię obecności dobra i zła u osoby.
W filmie "Dracula" Brama Stokera postacie Draculi i Van Helsinga również ilustrują literackie podwojenie w tym, że są ze sobą połączone i podobne do siebie poprzez swoją obcość. Są jednak różne w ideałach, do których się odnoszą.
Literackie podwojenie w literaturze gotyckiej posłużyło również do zbadania upadku wiktoriańskiej arystokracji w XVIII i XIX wieku. Przed tym czasie arystokracja w Anglii posiadała niekwestionowaną władzę jako głowa społeczeństwa. Gdy arystokracja zaczęła się rozpadać, rozpad zaczął się pojawiać w gotyckiej literaturze epoki, takiej jak "Frankenstein" Mary Shelley, w której literackie podwojenie przybrało postać potwora i arystokratycznej rodziny.
