Literatura kolonialna to dzieło twórcze stworzone przez wczesnych kolonistów amerykańskich. Te prace obejmują osobistą, emocjonalną poezję Anne Bradstreet, jeremiady wyprodukowane przez kaznodziejów takich jak Increase Mather i Jonathan Edwards, oraz popularne narracje o niewoli w Indiach.
Wcześni koloniści, zwłaszcza koloniści z Nowej Anglii, byli zaskakująco piśmienni. Purytanie pisali wiersze i kazania w służbie Bogu, a odkrywcy i poszukiwacze przygód pisali traktaty o swoich odkryciach, mając nadzieję na uzyskanie finansowania i wsparcia politycznego. Przywódcy kolonialni, świadomi, że tworzą nową ziemię z nową historią, starannie rejestrowali wszystko, co miało miejsce w ich nowych domach. Kiedy przybyły maszyny drukarskie, ich właściciele opublikowali bibeloty, broszury i kazania. Wysoko sprzedawane narracje o niewoli w Indiach są prawdopodobnie pierwszym całkowicie amerykańskim gatunkiem pisarstwa.
