Przenikalność próżni jest stałą fizyczną, która oznacza idealną wartość absolutnej przenikalności dielektrycznej klasycznej próżni. Jest ona również określana jako przenikalność wolnej przestrzeni lub stała elektryczna i ma wartość około 8,854 E-12 farads na metr.
Przenikalność próżniowa łączy pojęcia pomiarów mechanicznych z pomiarami ładunków elektrycznych. Stała jest używana w Prawie Kulombowskim do obliczenia siły doświadczanej przez dwa ładunki elektryczne, które zostały oddzielone od siebie. Wraz ze wzrostem odległości między dwoma ładunkami siła działająca między nimi maleje. Przenikalność próżni pojawia się również jako część równań Maxwella, które odnoszą pola magnetyczne i elektryczne do ich odpowiednich źródeł.
Wartość przenikalności próżniowej może być obliczona na podstawie prędkości światła i innej stałej zwanej przepuszczalnością wolnej przestrzeni. Przenikalność próżni oblicza się jako odwrotność iloczynu kwadratu prędkości światła i przepuszczalności wolnej przestrzeni. Wzór dla tego związku wynosi e0 = 1 /(c ^ 2 x u0), gdzie "e0" oznacza przenikalność próżni, "c" to prędkość światła, a "u0" to przepuszczalność wolnej przestrzeni.
Geneza pojęcia przenikalności próżniowej wynikała z eksperymentów francuskiego fizyka Charlesa-Augustina de Coulomb, który opracował roboczą definicję atrakcyjnych i odpychających sił elektrostatycznych.
