W "Otchłani i wahadle" dół symbolizuje nieznane okropności, które stworzyła hiszpańska Inkwizycja. Wahadło symbolizuje nieubłagany marsz czasu i bliskość śmierci, z których druga jest wspólny motyw w wielu pracach Edgara Allana Poe.
Narrator opowieści jest więźniem hiszpańskiej inkwizycji i został umieszczony w jednej z kreatywnych izb tortur, którą ta przerażająca instytucja wymyśliła. Pogłoski o metodach, które stosuje Inkwizycja, są tak samo przerażające dla narratora, jak same metody. Ciemność w pomieszczeniu sprawia, że narrator nie wie, co to za pokój, ani czy dół (po tym, jak prawie do niego wpada) ma nawet dno. Wydaje się, że pokój ten nie ma żadnego porządku ani struktury, co może być najbardziej przerażającą torturą.
Wahadło kołysze się w przód iw tył, znosząc serce narratora. Każda huśtawka przybliża ją do narratora, a rytm wahadła przejmuje bije w sercu narratora; Efektem tego tortur jest to, że myśli o momencie, w którym czas się dla niego skończy. Zarówno dół, jak i wahadełko służą do budowania napięcia w historii, dopóki klimatyczna akcja narratora nie zakończy się sukcesem.
