Brazylijczycy mówią po portugalsku, ponieważ kraj był kiedyś kolonią Portugalii. Mały europejski kraj rządził znacznie większym krajem Ameryki Południowej od ponad 300 lat. Brazylia w końcu uzyskała niepodległość w 1822 roku.
Pedro Alvares Cabral ogłosił Brazylię w imieniu imperium portugalskiego 22 kwietnia 1500 r., chociaż skolonizowanie kraju zajęło 34 lata. Król Portugalii, Dom Joao III, podzielił kraj na 15 Kolonii Kapitańskich, choć projekt ten zawiódł. Następnie król zorganizował kolonie pod rządami gubernatora generalnego. W 1807 roku, pod groźbą Napoleona i Hiszpanów, portugalski dwór królewski faktycznie został przeniesiony do Brazylii. Posunięcie miało charakter tymczasowy, ponieważ monarchia uznała za niestosowne, by jego dworek znajdował się w kolonii.
Chociaż Brazylijczycy nie byli zadowoleni z rządzenia przez Portugalię, nazwali syna króla, księcia Dom Pedro, swoim cesarzem, kiedy w końcu uzyskali niepodległość. Portugalia ostatecznie uznała nowy kraj 29 sierpnia 1825 r. Po kolejnych walkach nawet Dom Pedro abdykował na rzecz syna, który miał wówczas 5 lat.
Począwszy od 2014 roku portugalski pozostaje oficjalnym językiem Brazylii. Prawie wszyscy go mówią i jest to jedyny język używany w komunikacji masowej. Portugalski brazylijski różni się od portugalskiego, ale różnice są niewielkie.
