Traktat wersalski radykalnie zreorganizował mapę Europy, ze szkodą dla Cesarstwa Niemieckiego i zrestrukturyzował wiele dawnych kolonii niemieckich za granicą. W każdym przypadku narody Centralnej Mocy straciły terytorium, a sojusznicze Narody zyskały terytorium, chociaż niektóre kolonie zostały przeniesione do kontroli międzynarodowej, a wiele krajów europejskich uzyskało niepodległość.
W Europie, gdzie doszło do najbardziej dramatycznych zmian, Niemcy straciły 27 000 mil kwadratowych terytorium, czyli 13% jego powierzchni lądowej, dla swoich sąsiadów. Na zachodzie Niemcy oddały Alzację-Lotaryngię Francji i niewielki obszar ziemi do Belgii. Na północy Niemcy utraciły górną część półwyspu Kiel do Danii. Na wschodzie nowe narody Polski i Czechosłowacji zyskały terytorium z Niemiec i Austrii.
Austro-węgierskie i osmańskie imperia, które walczyły u boku Niemiec, zostały całkowicie rozebrane na korzyść małych państw etnicznych, takich jak Bułgaria i Węgry. Ponadto Niemcy tymczasowo utraciły kontrolę nad Saarem i Nadrenią.
Za granicą, terytoria niemieckie zostały rozparcelowane wśród zwycięskich aliantów. Niemiecka Afryka Zachodnia połączyła się z Brytyjską Republiką Południowej Afryki, a niemiecka Afryka Wschodnia została również przejęta przez Wielką Brytanię. Na Pacyfiku wszystkie terytoria niemieckie na północ od równika trafiły do Japonii, a te na południe od równika zostały przydzielone do Australii.
