Buddyści dziś noszą pomarańczowe szaty, ponieważ starożytni mnisi buddyjscy nosili także pomarańczowe szaty. W buddyjskich tekstach religijnych kolor pomarańczowy nie jest symboliczny. Zanim współczesne innowacje barwiono szaty buddyjskie, określono je na podstawie dostępnych naturalnych barwników roślinnych. Według badań buddyjskich znany pomarańczowy barwnik pochodzący z twardzieli drzewa jack-fruit w północno-wschodniej Tajlandii.
Chociaż kolor pomarańczowy nie jest symboliczny dla mnichów buddyjskich, tradycja noszenia pomarańczy utrzymuje się na Wschodzie. Współcześni mnisi noszą barwione syntetycznie pomarańczowe szaty na cześć pamięci swoich dawnych braci w Azji Południowo-Wschodniej. W innych częściach świata szaty noszone przez mnichów buddyjskich mają różne kolory. Na przykład mnisi buddyjscy tybetańscy mają na sobie burgundowe szaty. Również białe szaty są często noszone podczas świąt specjalnych.
Szata jest ważna dla mnichów buddyjskich, ponieważ Pan Budda również nosił szatę, aby chronić swoje ciało przed gorącem, zimnem i owadami. Badania buddyjskie zauważają również, że Pan Budda wskazał, że skromność, okrycie wstydliwych części ciała, przejawia się poprzez szatę. Szaty mają również symbolizować prostotę i odrzucenie materialistycznego stylu życia. Specjalne zasady określają rozmiar, długość i sposób ubierania szat.
