Dyskryminacja jest problematyczna głównie dlatego, że jest odczłowieczająca. Jeśli jedna osoba traktuje inną w inny sposób, w zależności od rasy, wieku lub płci, to ta osoba odmawia innym swoich praw człowieka.
Akt dyskryminacji wobec osoby lub grupy oznacza, że każdy jest w stanie dowiedzieć się wszystkiego o danej osobie lub grupie; w ten sposób osobiste działania tej osoby lub grupy zostają przyćmione przez ich skojarzenia. Dyskryminacja hamuje zdolność ludzi do dostrzegania prawdy o innej istocie. Ocenianie ludzi jest sposobem na zmuszenie ich do dopasowania się do wąskiej definicji, która opiera się na osobistej opinii. Zaprzecza to osądzanej osobie prawa do wyjątkowości, a sędzia może odmówić uznania ich za ludzi, wyłącznie na podstawie rasy lub płci.
Kiedy ktoś osądza innego, nie ma już potrzeby odkrywania prawdziwych motywów i intencji drugiego; stanowi to barierę dla komunikacji, pozwalającą na konflikt. Komunikacja jest niezbędna, aby istniały dwie osoby lub grupy o różnych wrodzonych właściwościach. Ta niezdolność do racjonalnego osądzania charakteru i /lub działania innej jednostki pozwala usprawiedliwić akty przemocy lub nienawiści wobec tej osoby lub grupy, do której mogą należeć. W tym duchu można powiedzieć, że wojny, zbrodnie z nienawiści i codzienne złośliwe akty są wynikiem niesprawiedliwej dyskryminacji.
