Powietrze wywiera presję, ponieważ jego cząsteczki są w ciągłym ruchu; uderzają o przedmioty, które napotykają i wywierają na nie siłę popychającą. Siłą wielu uderzeń na danym obszarze jest ciśnienie powietrza. Więcej cząsteczek powietrza z gęstszego powietrza zwiększy ciśnienie, podobnie jak szybszy ruch z wysokiej temperatury.
Cząsteczki powietrza poruszają się w każdym kierunku, uderzając w obiekty i inne molekuły w samym powietrzu. Podczas gdy kierunek jakiejkolwiek konkretnej cząsteczki jest zasadniczo przypadkowy, cząsteczki powietrza podróżują dalej, gdy na ich drodze jest mniej cząsteczek powietrza. Z tego powodu powietrze ma tendencję do przepływania z obszarów o wysokim ciśnieniu do obszarów o niskim ciśnieniu. Jednak molekuły gazu są bardzo oddalone od siebie, a więc oddziaływania są stosunkowo rzadkie.
Cząsteczki gazu są dobrze wymieszane w powietrzu, a między nimi jest tylko kilka słabych sił. Tak więc, wywierane przez nie ciśnienie jest często aproksymowane jako czysto zależne od temperatury gazu i objętości pojemnika z gazem. Gdy objętość pojemnika wzrasta, ciśnienie gazu zmniejsza się, ponieważ cząsteczki oddalają się od siebie. Dzieje się tak, ponieważ gaz zawsze rozszerza się, aby wypełnić dowolny pojemnik, w którym jest umieszczony, chyba że inna siła, taka jak grawitacja lub siła elektryczna, powstrzymuje go przed tym.
