Gregor Mendel używał roślin grochu w swoich badaniach nad dziedzicznością, ponieważ charakteryzowały się one cechami, które były spójne i łatwe do rozpoznania. Rośliny grochu mają inne cechy, dzięki którym są idealne do zapylenia krzyżowego.
Rośliny grochu mają cechy, takie jak faktura nasion, kolor i wysokość rośliny, które są łatwo rozpoznawalne i stałe. Każda z siedmiu cech obserwowanych przez Mendla istniała w jednej z dwóch możliwych form.
W grochu kwiat ma kolor biały lub fioletowy. Kształt nasion może być okrągły lub pomarszczony. Zarówno kolor nasion, jak i kolor kapsuły mogą być zielone lub żółte.
Mendel zamierzał obalić teorię, że cechy macierzyste zostały wymieszane, co doprowadziło do połączenia dwóch cech. Mając tylko jeden z dwóch możliwych wyników zapylenia krzyżowego, Mendel był w stanie określić, które cechy były częściej przekazywane potomstwu.
