Gregor Mendel jest znany ze swoich odkryć w badaniach nad dziedzicznością. Otrzymał przydomek "ojca nowoczesnej genetyki".
Johann Mendel urodził się w 1822 r. w tak zwanym Cesarstwie Austriackim, które ostatecznie stało się Republiką Czeską. Mendel dołączył do klasztoru augustianów, gdzie nadano mu imię Gregor. Tam studiował naukę i matematykę w bibliotece klasztoru. Mendel celował w tych dziedzinach w czasie swojej edukacji na Uniwersytecie w Olmutz. Po nieudanym egzaminie, by uzyskać świadectwo nauczania, Mendel został wysłany przez klasztor na uniwersytet w Wiedniu. Po ukończeniu studiów wrócił do klasztoru, gdzie uczył w szkole średniej.
Podczas nauki w klasztorze Gregor Mendel przeprowadzał eksperymenty z użyciem hybryd roślinnych w celu badania nauki dziedziczności. Jego eksperymenty obejmowały badanie cech roślin grochu. Te cechy obejmowały między innymi takie cechy, jak kolor kwiatów, kształt nasion, wysokość roślin i lokalizacja strąków. Po zakończeniu pracy z roślinami przeprowadził podobne eksperymenty genetyczne z wykorzystaniem pszczół miodnych. Eksperymenty Mendla doprowadziły do jego Prawa dziedziczenia.
Praca Mendela w dziedzinie genetyki nie była powszechnie rozpoznawana przez dziesięciolecia po jego śmierci. Wcześniej większość naukowców odmawiała przyjęcia pracy Mendla, wierząc, że cechy dziedziczne są wynikiem średniej z genów rodzicielskich, sprzecznych z wynikami Mendla, która wykazała istnienie cech recesywnych i dominujących. Na początku XX wieku dalsze badania wykazały ważność roszczeń Mendla. Wiele z tego, co dziś wiemy na temat genetyki i dziedziczności, jest wynikiem pracy Mendla.
