Jedwab jest ważny, ponieważ jego pragnienie zaczęło handel między Chinami a Starym Światem. Jedwab był główną gałęzią handlu przedindustrialnego. Jedwabny Szlak, który rozciągał się od Chin do Indii, Persji i Europy, łączył ze sobą wiele cywilizacji. Handel sprzyjał rozwojowi gospodarczemu. Różne towary były przedmiotem handlu wzdłuż Jedwabnego Szlaku, a szlak handlowy otwierał polityczne i gospodarcze stosunki między Chinami, Indiami, Persją, Arabią i Europą.
Produkcja jedwabiu rozpoczęła się w Chinach w XXVI wieku. Pierwotnie był noszony tylko przez cesarzy, ale szybko rozprzestrzenił się wśród rodzin wyższych klas. Podczas dynastii Han, między 206 r. Pne a A.D. 220, jedwab używano jako wartość pieniężną, razem z brązowymi monetami i złotem. W tym czasie jedwab zaczął handlować wzdłuż tego, co później nazywał się Jedwabny Szlak. Na Jedwabnym Szlaku sprzedawano także technologie, poglądy religijne, filozofie i choroby. Do 30 rpne pragnienie jedwabiu w Rzymie było tak silne, że rzymski Senat próbował go zakazać, ponieważ zbyt dużo złota opuszczało Rzym i jechało do Chin.
Jedwab był niezwykle ważnym towarem handlowym aż do rewolucji przemysłowej, dzięki której produkcja bawełny była znacznie tańsza, a pragnienie kosztownego jedwabiu osłabło.
