Prezydent Thomas Jefferson starał się kupić miasto Nowy Orlean i jego okolice, a następnie po prostu znane jako Terytorium Luizjany, od Francuzów, aby zabezpieczyć szlaki handlowe w Stanach Zjednoczonych. Chciał aby zapobiec zakłóceniom w ekonomii amerykańskiej, które mogłyby powstać w wyniku zakłóceń w handlu.
W 1800 roku pod przywództwem Napoleona Bonaparte Francja z powodzeniem odzyskała znaczną część ziemi z Hiszpanii w Traktacie San Ildefonso. Francja wcześniej posiadała ziemię, ale straciła ją w Hiszpanii podczas burzliwego okresu przed Napoleonem. Gdy Francja odzyskała kontrolę nad terytorium Luizjany, zaczęła wdrażać nowe prawa i regulacje w swoich największych miastach, w szczególności w Nowym Orleanie. Nowy Orlean był jednym z największych portów w zatoce i pełnił funkcję głównego węzła do importowania i eksportowania towarów.
Raczkujący naród amerykański polegał głównie na Nowym Orleanie, aby zarówno otrzymywać nowe towary, jak i sprzedawać własne towary Europie. Jefferson obawiał się, że z czasem Francja nałoży surowe podatki i inne ograniczenia na amerykańskie wykorzystanie portu, ale zamiast wypowiadać wojnę z Francją o przejęcie ziemi, zdecydował się ją kupić. Francja ostatecznie zgodziła się i zmieniła umowę, aby objąć znacznie więcej ziemi.
