Według Magazynu Astronomii, księżyc robi się czerwony podczas zaćmienia Księżyca, ponieważ jest oświetlony przez światło, które załamuje atmosferę Ziemi. Podczas gdy księżyc może przechodzić w ziemski cień umysłu, światło, które ugina się na całej planecie wystarczy, by nadać swojej satelicie niesamowitą czerwoną bladość.
Kiedy jedno ciało niebieskie zaćmiewa inne, może stworzyć dwa rodzaje cienia. Cień penumbralny pojawia się, gdy zaćmiewa się część światła słonecznego, podczas gdy cień umbralny stanowi kompletną blokadę światła słonecznego. Na przykład, gdy księżyc zaćmiewa słońce, każdy stojący w cieniu umysłu widzi go jako całkowite zaćmienie Słońca całkowicie zakrytego przez tarczę księżyca. Ci, którzy znajdują się w półcieniu, nadal widzą światło słoneczne wokół powierzchni Księżyca.
Ponieważ Ziemia ma atmosferę, światło zachowuje się inaczej, gdy zaćmiewa słońce. Ciało planety może blokować bezpośrednie docieranie światła do powierzchni Księżyca, ale światło, które przechodzi do atmosfery odbija się i załamuje tlen, dwutlenek węgla i krople wody w atmosferze. Dla kogoś stojącego na powierzchni Księżyca wydaje się, że Ziemia była otoczona jasną aureolą światła, a to wtórne oświetlenie wystarcza, aby nadać powierzchni Księżyca ciemnoczerwone zabarwienie podczas pełnego zaćmienia.
