Starożytni Celtowie jedli to, co mogli uprawiać lub zabijać, w tym warzywa, jagody, zboża, dzikie orzechy, zioła, jaja, owady i różne rodzaje mięsa i ryb. Warzywa w diecie celtyckiej w zestawie marchew, cebula, rzepa i pasternak. Ziarna zostały wytworzone w kaszach i pieczywie. Zioła używane do przyprawiania to dziki czosnek i pietruszka.
Celtowie także jedli liście, takie jak szpinak i pokrzywa. Łowili ryby, w tym łososia, makrele i pstrągi. Mięso zjadane obejmowało dzikiego bobra, niedźwiedzia, dzika i jelenia. Zwierzęta udomowione Celtowie, takie jak świnie, owce i kurczęta, dostarczają mięso i jaja. Jedli też miód.
Celtowie byli grupą plemion żyjących w epoce żelaza i średniowiecza. Mówili podobnymi językami i mieli wspólne cechy kulturowe. Najwcześniejsza kultura uważana za celtycką była grupą, która żyła w Europie Środkowej w późnej epoce brązu, około 1200 p.n.e. Potomkowie grupy, Hallstatt, żyli od około 800 do 450 lat. Również około 450 pne plemiona Celt zaczęły migrować na Wyspy Brytyjskie, Polskę, Francję i północne Włochy.
Historycznie kultury były identyfikowane jako celtyckie w oparciu o powszechne języki i podobieństwa w artefaktach, strukturach społecznych, mitologii i dziełach sztuki. Współczesne użycie określenia "celtycki" odnosi się do celtyckich narodów, w tym Szkocji, Walii i Irlandii. Niektórzy ludzie w regionach wciąż mówią czterema językami celtyckimi: szkocki gaelicki, bretoński, walijski i irlandzki.
