W mikroskopii świetlnej obiektywy o niższym powiększeniu znajdują się poza preparatem i badają większy obszar, co oznacza, że więcej światła dostaje się do mikroskopu, wyjaśnia działanie rzeczy. Większe powiększenie oznacza, że obiektyw znajduje się bliżej etapie, co oznacza również mniej światła wpadającego do mikroskopu, dzięki czemu pole widzenia jest ciemniejsze.
Mikroskop świetlny działa poprzez świecenie światła przez obiekty, takie jak komórki, na slajdzie. Światło przechodzi przez obiekty do małego, sferycznego obiektywu, przez korpus mikroskopu, przez drugą soczewkę, a na koniec do oka użytkownika mikroskopu. W tym czasie obraz na slajdzie był wielokrotnie powiększany.
Większość mikroskopów świetlnych ma wiele różnych soczewek, które pozwalają użytkownikowi widzieć obiekty o różnych powiększeniach. Każda soczewka ma inne powiększenie i inną odległość od sceny. Soczewki o niższym powiększeniu znajdują się dalej od sceny, co oznacza, że obserwują większy obszar i pozwalają na więcej światła. Soczewki o większym powiększeniu są znacznie bliżej sceny. W rzeczywistości, w najwyższych rozdzielczościach obiektyw jest oddzielany od próbki cienką warstwą oleju. Ponieważ obiektyw jest tak blisko, użytkownik widzi znacznie mniejszy obszar, a mniej światła wchodzi do mikroskopu i oka. Różne ilości światła docierającego do oka powodują, że pole widzenia jest jaśniejsze lub ciemniejsze.