Soczewki wklęsłe służą do korekcji krótkowzroczności lub krótkowzroczności. Soczewki wypukłe służą do ogniskowania promieni świetlnych, dzięki czemu przedmioty wydają się większe i wyraźniejsze, na przykład za pomocą lup.
Wklęsła soczewka zawiera co najmniej jedną zakrzywioną do wewnątrz powierzchnię i jest również określana jako soczewka rozbieżna. Kiedy promienie świetlne wchodzą do soczewki wklęsłej, zmieniają lub rozprzestrzeniają promienie ze względu na cieńszy środek, powodując pojawienie się obiektów mniejszych lub oddalonych. Lusterko boczne samochodu jest przykładem wklęsłego obiektywu i często pojawia się z ostrzeżeniem "przedmioty w lustrze są bliżej niż się pojawiają."
Soczewka wypukła, znana również jako soczewka zbieżna, jest identyfikowana za pomocą grubszych środkowych i cienkich krawędzi zewnętrznych. Utrwala promienie światła, które wędrują przez niego, zamiast odwracać i rozkładać je tak, jak robi to wklęsły obiektyw. Gdy światło przechodzi przez soczewkę, zbiegają się one w jednym punkcie skupienia, zwanym głównym ogniskiem. Obiektywy aparatu są wypukłe, ponieważ skupiają wszystkie promienie światła na fotografowanym obiekcie, aby obiekt był wyraźniejszy. Szkło powiększające jest kolejnym przykładem soczewki wypukłej; kiedy soczewka zostanie umieszczona wystarczająco blisko przedmiotu, wytworzy pionowy, wirtualny obraz obiektu.