Prezydent Truman zwolnił generała MacArthura z powodu niesubordynacji. Chociaż Truman był zaangażowany w prowadzenie ograniczonej wojny w Korei, wolał negocjować z Chinami i Koreą Północną niż rozwijać wrogość, MacArthur otwarcie nie zgodził się z prezydentem i groził, że zaatakuje Chiny, jeśli nie zgodzi się na warunki pokoju.
Kiedy Korea Północna najechała Koreę Południową w 1950 r., autoryzowana interwencja Narodów Zjednoczonych. MacArthur, który miał siedzibę w Tokio podczas nadzorowania odbudowy Japonii po II wojnie światowej, został wybrany na dowódcę naczelnych sił U. N. Podczas gdy część armii amerykańskiej została przypięta w południowo-wschodnim rogu półwyspu Koreańskiego zwanego Pusan Perimeter, MacArthur zorganizował lądowanie wody w Inchon, w połowie półwyspu, aby zdobyć południowokoreańską stolicę Seulu. Kiedy oddziały północnokoreańskie wycofały się, zamiast trzymać się 38. paraleli, na granicy między Koreą Północną i Południową, MacArthur nakazał armii, by podążała za nimi na północ. W rezultacie duża liczba chińskich żołnierzy przekroczyła granicę i przyłączyła się do działań wojennych w Korei Północnej.
Aby przeciwstawić się chińskiemu atakowi, MacArthur zasugerował bombardowanie Chin i pozyskanie oddziałów chińskiego nacjonalistycznego rządu na Tajwanie, ale Truman postanowił powstrzymać Chińczyków i szukać dyplomatycznego rozwiązania. MacArthur był bardzo głośny w swoich sprzeciwie ze swoim naczelnym wodzem, prezydentem, dopóki Truman nie zwolnił go z obowiązku i wyznaczył generała Matthew Ridgewaya na nowego dowódcę siłami U. N.
