Odkrywca Jacques Cartier odbył trzy podróże do dzisiejszej Ameryki Północnej podczas swojej eksploracji Kanady. Jego pierwsza podróż, która rozpoczęła się 20 kwietnia 1534 roku, zabrała go z Francji na zachodnie wybrzeże Nowej Funlandii, gdzie znalazł Wyspę Księcia Edwarda. Podczas swojej drugiej podróży, w maju 1535 roku, popłynął św. Wawrzyńcem i założył Quebec i Montreal. Jego trzecia podróż powróciła do Quebecu w maju 1541 roku.
Cartier zdobył zaufanie króla Karola I ze względu na jego podróże do Brazylii. Popłynął z dwoma statkami i 61 mężczyznami, spędzając trzy tygodnie, by odbyć podróż przez Atlantyk. Po odkryciu Wyspy Księcia Edwarda popłynął przez Zatokę Świętego Wawrzyńca i powrócił do Francji.
Podczas drugiej podróży król dał Cartierowi trzy statki i 110 ludzi. Cartier dotarł aż do św. Wawrzyńca w Montrealu, zanim zima zmusiła go do zatrzymania się. Z powodu pogarszających się stosunków z Indianami Irokezów w okolicy, Cartier szybko wrócił do Francji.
Król przekazał Cartierowi pięć statków i zlecił mu założenie kolonii w Quebecu na ostatnią podróż. Cartier opuścił jednak Quebec, zanim przybyli koloniści z tym, co uważali za złoto i diamenty. Okazały się one bezwartościowe, a Francja straciła zainteresowanie kolonizacją tego obszaru.
