Płaskie mapy świata wyglądają na zniekształcone w porównaniu do globu ze względu na trudności z reprezentacją obiektów trójwymiarowych w dwóch wymiarach. Projekcje map to różne sposoby reprezentacji różnych kontynentów, ale każdy zapewnia własne zniekształcenie w zależności od techniki, której używa.
Najłatwiejszym sposobem zwizualizowania problemu z projekcjami mapy jest wyobrażenie sobie usunięcia skórki pomarańczowej w jednym kawałku i próba wciśnięcia jej płasko. Powstała powierzchnia nie jest idealnym prostokątem, jak przedstawia się większość map. Aby skórka była prostokątem, niektóre obszary muszą być rozciągnięte, powodując zniekształcenie powierzchni. Na mapie świata powoduje to, że masy lądu w pobliżu biegunów wydają się dużo większe niż w rzeczywistości.
Jedną z popularnych metod próbowania korekty dwuwymiarowej mapy jest powiększanie obszaru równikowego. Spowoduje to utworzenie mapy z wypukłymi, okrągłymi bokami, a linie długości geograficznej północ-południe nie będą już równoległe, ale podążaj za tą krzywą. O ile projekcja ta może zapewnić lepszą reprezentację wielkości kontynentów, może utrudnić zrozumienie ich wzajemnych relacji przestrzennych ze względu na zniekształcenie kierunków głównych. Jedyny ekran, który zachowuje rozmiar, orientację i względną pozycję kontynentów, wymaga sfery trójwymiarowej.
