Uproszczona dyfuzja jest uważana za pasywny transport, ponieważ substancje przechodzą przez błonę komórkową przy pomocy nośnika białkowego, a żadna energia komórkowa nie jest wykorzystywana w tym procesie. Solute używają ułatwionej dyfuzji do poruszania się z obszarów wyższe stężenie w obszarach o niższym stężeniu.
Ułatwiona dyfuzja to metoda pasywnego transportu, która umożliwia cząstkom wielkościowym, naładowanym lub hydrofilowym, które nie mogą wykorzystywać procesu prostej dyfuzji, do przemieszczania się przez błonę komórkową za pomocą białek błonowych. Te białka znajdują się w warstwie fosfolipidowej i łączą wnętrze i zewnętrzną część komórki. Bez ochrony tych białek błonowych jony i cząsteczki polarne, które wykorzystują pasywny transport, byłyby odpychane przez hydrofobowe części błony komórkowej, uniemożliwiając dyfuzję. Ten proces jest również znany jako transport uproszczony.
Istnieją dwa różne białka błonowe stosowane w procesie ułatwionej dyfuzji: białka nośnikowe i białka kanałowe. Białka nośnikowe wiążą się z cząsteczką, aby przenieść ją przez błonę komórkową. Białka kanałowe tworzą pasmo, które pozwala cząsteczkom i jonom dyfundować przez błonę komórkową, umożliwiając przejście różnymi sygnałami. Ten fragment jest wykuty w hydrofilowym regionie błony komórkowej.
