Antoine Lavoisier, francuski szlachcic z XVIII wieku, był siłą krytyczną w rozwoju nowoczesnej chemii i biologii. Jego wysiłki okazały się niezbędne dla zrozumienia chemii, w szczególności jako nauki ilościowej, a także dla określenia roli głównych gazów w procesach chemicznych. W związku z tym jest przez wielu uważany za "ojca nowoczesnej chemii".
Lavoisier był zdecydowanym zwolennikiem systematycznego stosowania wag i miar w badaniach chemicznych, twierdząc, że masa pomimo ciężaru nie może ulec pogorszeniu mimo reakcji chemicznych i zmian stanu. Tak więc Lavoisier jest jednym z pierwszych zwolenników powszechnie przyjętej ustawy dotyczącej zachowania masy. Lavoisier odkrył rolę tlenu w procesie spalania. W tym konkretnym przypadku przeciwstawił się zdyskredytowanej teorii phogiston, która argumentowała, że spalanie spowodowane jest podobnym do ognia elementem ukrytym w pewnych substancjach. Zaproponował także pierwsze naukowe rozpoznanie gazów, tlenu i wodoru, odpowiednio w 1778 i 1783 roku. Ostatecznie Lavoisier stworzył listę 33 substancji, które sklasyfikował jako pierwiastki lub substancje, których nie można dalej podzielić na elementy prostsze. To koncepcyjnie antycypowało zawartość i tworzenie układu okresowego. Lavoisier zaoferował także coś, co może być pierwszym współczesnym tekstem chemicznym "Traité Élémentaire de chimie", który opublikował w 1789 roku. Dodatkowo opublikował także pierwsze czasopismo lub czasopismo z dziedziny chemii.
