Życzliwość jest ważna, ponieważ poszerza ramy odniesienia dla życia. Ludzie używają jej jako znaku szacunku dla wartości odbiornika. Główne religie, takie jak chrześcijaństwo i buddyzm, nawołują do znaczenia życzliwości w kontaktach z bliźnim. Chrystus i Budda okazali dobroć i zainspirowali swoich zwolenników przykładem.
W majowym wystąpieniu na Uniwersytecie Syracuse w lipcu 2013 r., a później opublikowanym w New York Times, George Saunders, amerykański pisarz beletrystyczny, mówił o znaczeniu dobroci. Saunders uważa, że trzy główne przekonania ograniczają ludzką życzliwość. Ludzie mają centralne znaczenie dla wszechświata i często zachowują się tak, jakby ich istnienie było najważniejsze. Czują się także oddzieleni od wszechświata pod względem innych istot, które w nim żyją, a ludzie wierzą, że są nieśmiertelni. Intelektualnie ludzie wiedzą, że te przesłanki są błędne, ale odsuwają na bok potrzeby innych w poszukiwaniu osobistego spełnienia. Ludzie chcą być mniej samolubni, komunikują się bardziej otwarcie, dają więcej swobody i cieszą się chwilą obecną, ale sukces wymaga praktyki.
Thaddeus Golas, autor "Przewodnika leniwego człowieka do oświecenia", uważa, że życzliwość jest ważna, ponieważ "wszystkie twoje słowa i działania określają świat, w którym chcesz żyć". Życzliwość prowadzi do bardziej satysfakcjonującego życia, czuje się dobrze i sprzyja dobrotliwości w zamian.
