Prawo bezwładności jest podstawową zasadą fizyki używaną do opisania, jak obiekt zachowuje się w ruchu lub w spoczynku, szczególnie gdy są do niego przyłożone siły. Obiekt może być wszystkim, co ma masę. < /p>
Bezwładność może odnosić się do ilości masy obiektu (jak trudno jest zmienić stan obiektu), jego pędu lub ogólnych zasad bezwładności opisanych przez Izaaka Newtona. Prawo bezwładności opisuje, jak stacjonarne przedmioty pozostają nieruchome, chyba że na obiekt oddziaływuje siła zewnętrzna. Dodatkowo, prawo opisuje, w jaki sposób poruszający się przedmiot zachowuje aktualny kierunek i prędkość, chyba że zostanie do niego przyłożona siła.
Czasami niezrozumiany, siła tarcia jest siłą zewnętrzną dla obiektów zgodnych z prawem bezwładności. Obiekty poruszające się w powietrzu lub na powierzchni napotykają tarcie, które spowalnia i ostatecznie zatrzymuje obiekty. Po zatrzymaniu statyczna siła tarcia obiektu zapobiega dalszemu ruchowi. Aby ponownie rozpocząć ruch obiektu, wymagana jest siła zewnętrzna większa niż siła tarcia statycznego. W kosmosie, gdzie nie ma tarcia powietrznego, obiekty mogą poruszać się bez spowalniania lub zmiany kierunku, chyba że wchodzą w interakcje z siłami grawitacyjnymi innych obiektów.