Równina nadbrzeżna Atlantyku leży na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, ciągnąc się od Florydy aż po rzekę Hudson w Nowym Jorku. Ta nadmorska równina przechodzi przez Alabamę, Gruzję, Karolinę Południową , Karolina Północna, Wirginia, Maryland, Delaware, Pensylwania i New Jersey.
Równina nadbrzeżna Atlantyku została utworzona przez ruch wielkich lodowców, które miały miejsce miliony lat temu w epoce plejstocenu. Gdy lodowce przeniosły się nad lądem, nuciły się przez skały i osadzały żwir i piasek nad obszarem, pod którym znajdują się warstwy nieskonsolidowanego piasku i błota. Te lodowce kształtowały i rzeźbiały skały w moreny, kopce, plaże i wyspy. Dramatyczne wyżyny Atlantyku mają żwirowe osady spowodowane przez ten ruch lodowcowy, który osiąga wysokość od 200 do 373 stóp. Żwirowe złoża Pine Barrens osiągają do 200 stóp. Chociaż Maine nie jest częścią atlantyckiej równiny przybrzeżnej, lodowce spowodowały erozję i skaliste wybrzeża tego stanu.
Nadbrzeżna równina charakteryzuje się wilgotną, wilgotną glebą. Jest on swobodnie usiany bagnami, bagnami i rzekami. W rezultacie w osadzie na kredowej /trzeciorzędowej granicy w regionie New Jersey na równinie Atlantyku zachowało się wiele skamielin.
