Według stanu na koniec 2013 r. krajem, w którym moce produkcyjne są największe na świecie, są Chiny. Inne kraje, w których produkuje się najwięcej wiatrów, to Stany Zjednoczone, Niemcy, Hiszpania, Indie, Wielka Brytania, Włochy, Francja, Kanada i Dania. Niektóre kraje, takie jak Wielka Brytania i Dania, w dużej mierze polegają na morskiej energii wiatrowej, podczas gdy inne kraje budują większość swoich elektrowni wiatrowych na lądzie.
Pod koniec 2012 r. około 80 krajów obsługiwało około 225 000 turbin wiatrowych. Globalnie, energia wiatrowa dostarcza około 2,5 procent energii elektrycznej, ale odsetek ten jest znacznie wyższy w niektórych odizolowanych obszarach. Energia wiatrowa dostarcza 30 procent energii elektrycznej w Danii, ponad 40 procent energii elektrycznej w niektórych krajach niemieckich, 20 procent energii elektrycznej w południowej Australii i 16 procent energii elektrycznej w Hiszpanii i Portugalii. Według szacunków Światowej Rady ds. Energii Wiatrowej globalne zużycie energii wiatrowej ma wzrosnąć do 5% do roku 2015.
Dwie największe farmy wiatrowe na świecie znajdują się w Stanach Zjednoczonych: Alta Wind Energy Center w Kalifornii i Roscoe Wind Farm w Teksasie. Od 2013 r. Największą morską farmą wiatrową na świecie jest London Array, położona około 13 mil od wybrzeży Kent w Wielkiej Brytanii. Opinia publiczna jest w przeważającej mierze źródłem energii wiatrowej jako alternatywnego źródła energii, choć wysokość wsparcia różni się w zależności od kraju. W sondażu Eurobarometru 89 procent obywateli Unii Europejskiej wyraziło poparcie dla energii wiatrowej, podczas gdy badanie przeprowadzone w 2012 roku w Stanach Zjednoczonych poparło popularność energii wiatrowej na poziomie 71 procent.
