Model wszechświata Ptolemeusza był geocentryczny, zawierał w środku Ziemię z szeregiem okręgów, zwanych deferentami, poruszających się na zewnątrz z Ziemi, zawierających księżyc, Merkurego, Wenus, Słońce, Marsa, Jowisza i Saturn. Ptolemeusz umieścił gwiazdy stałe i Primum Mobile w sferach za Saturnem.
Model Ptolemeusza umieścił każde ciało niebieskie na innym pierścieniu, zwanym epicycle, który koncentrował się na deferentzie, aby wyjaśnić obserwowany ruch wstecz. Geocentryczne właściwości modelu Ptolemeusza są podobne do modeli zaproponowanych przez Platona i Arystotelesa, a pierwsze heliocentryczne modele stworzone przez Kopernika używały deferentów i epicykli Ptolemeusza.
