Magenta jest kolorem, który ma głęboki, purpurowo-czerwony odcień, który jest jednym z subtraktywnych kolorów podstawowych, komplementarnych do koloru zielonego. Barwnik niosący kolor został odkryty w 1859 roku, a nazywał się fuschine. Kolor został później przemianowany na magenta po bitwie pod Magentą, która miała miejsce w tym samym roku, kiedy odkryto barwnik.
W modelach kolorowych RGB i CMYK, magenta znajduje się w połowie drogi między czerwonym a fioletowym. Dziwne w przypadku magenty jest to, że w przeciwieństwie do innych kolorów uzupełniających, nie istnieje w widmie widzialnym. Dzieje się tak dlatego, że nie można go wygenerować jako długości fali światła, a zatem nie powinno istnieć.
Widmo światła składa się z różnych długości fali promieniowania elektromagnetycznego. Czerwony generuje najdłuższą długość fali, podczas gdy fiolet ma najkrótszą długość fali. Mózg interpretuje różne długości fal w kolorach, gdy światło emitowane przez jakikolwiek obiekt wchodzi do oka.
Problem polega na tym, że długości fal z obu końców widma, które są czerwone i fioletowe, są mieszane. Kiedy te dwie długości fal są sumowane, uzyskany kolor powinien być zielony, co nie ma sensu jako mieszanka czerwieni i fioletu. Mózg to kompensuje, zamykając spektrum kolorów w pętli przez wynalezienie koloru magenty.
