Aztekowie mieszkali w rejonie znanym obecnie jako Ameryka Środkowa. Stolicą Azteków był Tenochtitlan, który znajdował się na obszarze dzisiejszego Meksyku.
Aztekowie nazywali się Mexica. Pierwotnie pochodzili z miejsca zwanego Aztlan, choć historycy debatowali o tym, gdzie dokładnie się znajdowało. Przemierzali XII wiek w Meksyku, ostatecznie osiedlając się wokół jeziora Texcoco. Tepanecowie wypędzili ich z tego regionu, a Mexica osiedlił się w Tizapan za zgodą Cocxtli, który był przywódcą znanego jako Culhuacan. Stamtąd Meksykanin osiadł w Tenochtitlan, który jest współczesnym Mexico City. Aztekowie szybko się rozwinęli w XIV i V wieku, budując kanały i zasiedlając większość współczesnego Meksyku.
Cortez przybył na półwysep Jukatan w 1519 roku i był to początek końca imperium Azteków. Przed jego przybyciem do Tenochtitlan doszło do szeregu klęsk żywiołowych, w tym poważnych powodzi. Na niebie pojawiła się również kometa, która uważana była za symbol zguby. Cortes sprzymierzył się z wrogami Azteków znanymi jako Tlaxcala i podbił stolicę Azteków w 1521 roku. Cortes przemianował miasto na Meksyk i powiesił cesarza.
