Jedyne planety, które mają pierścienie to Saturn, Jowisz, Uran i Neptun. Saturn ma siedem głównych pierścieni z przerwami i podziałami między pierścieniami; Jowisz ma trzy słabe pierścienie; Uran ma 13 pierścieni; a Neptun ma sześć pierścieni.
Galileo Galilei odkrył pierścienie wokół Saturna w 1610 roku. Każdy pierścień składa się z miliardów cząsteczek, które są tak małe jak pył i duże jak góry. Wewnątrz luk znajduje się kilka księżyców. Pierścienie Saturna rozszerzają się o 175 000 mil.
Jowisz ma słabe pierścienie wokół planety. W 1979 r. Sonda Voyager 2 odkryła pierścienie. System pierścieni Jowisza składa się z trzech części: pierścieni w postaci dyszla, pierścienia halo i płaskiego pierścienia głównego. Pierścienie wykonane są z pyłu wytworzonego przez uderzenia. Płaski pierścień ma 4000 mil szerokości, a pierścień halo ma grubość od 12,4 do 25 000 mil.
Wewnętrzne, wąskie pierścienie Urana są ciemne, a jego zewnętrzne pierścienie są jaskrawo kolorowe. W 1986 Voyager 2 potwierdził istnienie 13 pierścieni, obalając wcześniejsze przekonanie, że istnieje tylko sześć pierścieni.
Voyager 2 potwierdził obecność sześciu pierścieni wokół Neptuna w 1989 roku. Trzy znaczące łuki mają na imię Liberty, Equality and Fraternity. Pierścienie rozciągają się 38.525 mil od planety.
