Wagony kryte zazwyczaj podróżowały tylko od 10 do 15 mil dziennie, podróżując na zachód do Kalifornii lub Oregonu trwając od czterech do sześciu miesięcy. W pełni załadowany wagon może wynosić nawet 2500 funtów, co oznacza małe prędkości jazdy.
Według National Park Service, kryte wagony były czasami nazywane "szkunery preryjne" i były używane do transportu żywności i innych dostaw dla tych, którzy podróżowali szlakami na zachód. W pełni załadowane wozy pozostawiły niewiele miejsca dla podróżnych, a wielu podróżujących odbyło podróż pieszo obok ich krytych wagonów. Zakryty wagon wypadł z użytku wraz z ukończeniem linii kolejowych, co stanowiło o wiele bezpieczniejszy sposób podróżowania.