Imperium Rzymskie zaczęło się od ukoronowania Gaiusa Oktawiana Thurinusa w 31 roku p.n.e. i spadł do niemieckich Gotów w A.D. 476, w sumie 507 lat. Cesarstwo Bizancjum, wschodnia część Rzymu, nie upadło, dopóki Osmańscy Turcy nie podbili Konstantynopola w 1453 roku.
Sam Rzym trwał ponad 1200 lat, najpierw jako królestwo w VIII wieku B.C. W 507 rpne król Lucjusz Tarquinius Superbus został obalony przez rewoltę obywatelską, a szlachta rzymska ogłosiła, że narastający naród jest republiką rządzoną przez senat i dwóch lub trzech konsulów.
Cezar był jednym z trzech ostatnich konsulów. Kiedy konsul Krassus zmarł, Pompejusz, konsul w Rzymie, ogłosił się jedynym władcą. Cezar zbuntował się i pokonał go, żądając jedynego rzymskiego przywództwa dla siebie w 32 roku p.n.e. System konsulów został bezpowrotnie zniszczony, a Rzym stał się imperium.