Według Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedów, w przypadku zwichniętego łokcia leczenie zajmuje minimum dwa do trzech tygodni. Istnieją dwa typy łokci dyslokacja: pełna i częściowa. W przypadku pierwszego z nich powierzchnie połączeń są całkowicie oddzielone, podczas gdy w drugim powierzchnie połączeń są tylko częściowo rozdzielone.
Łokieć składa się z trzech kości: kości ramiennej, kości promieniowej i kości łokciowej. Pierwszy z nich pochodzi z ramienia, a dwa pozostałe z przedramienia. Kości te łączą się, tworząc połączenie zawiasowe i przegub kulowy. Zwichnięcia łokcia występują, gdy siła jest przykładana między łokciem a podłożem lub ciałem stałym. Ruch obrotowy powoduje, że łokieć obraca się z gniazda.
Zwichnięcia łokcia są zwykle diagnozowane za pomocą obrazowania rentgenowskiego. Można zastosować tomografię komputerową lub obraz rezonansu magnetycznego, jeśli przesunięcie jest bardziej subtelne. Po tym, jak lekarz zresetował łokieć, wkłada go do szyny lub zawiesia, jeśli jest to proste zwichnięcie stawu łokciowego. Łokieć zwykle pozostaje nieruchomy przez kilka tygodni, a fizykoterapia jest wymagana, aby przywrócić pełny zakres ruchu. Jeśli jednak dyslokacja jest bardziej złożona, operacja może być konieczna. W takim przypadku czas przywracania jest zwykle dłuższy niż w przypadku prostego zwichnięcia kolana.