Ksylofony produkują dźwięk, gdy ich metalowe lub kompozytowe pręty są uderzane za pomocą młotka. Wytworzona wysokość zależy od długości taktu: krótkie pręty mają zwykle wyższy kąt, a długie pręty mają głębszy kąt .
Dźwięk jest wzmacniany przez lampy rezonatorowe pod prętami. Powietrze jest wpychane w rurki, co powoduje więcej wibracji, ale przy podobnym nachyleniu wytwarzanym przez uderzenie pręta. Przewód umieszcza się na środku ksylofonu, aby podnieść pręty z ramy, pozwalając im swobodnie wibrować. Paski są zwykle ułożone na ramie jak klawiatura fortepianu i są dostrojone do tej samej skali chromatycznej 12-tonowej.
Ksylofony są klasyfikowane jako instrumenty perkusyjne, które są instrumentami muzycznymi, które muszą zostać wstrząśnięte lub uderzone w celu wytworzenia dźwięków. W ramach większej kategorii instrumentów perkusyjnych, ksylofony są dalej klasyfikowane jako idiofony. Wyjątkowo odróżnia je od membranofonów, które są instrumentami muzycznymi posiadającymi membranę, taką jak bęben.
Uważa się, że ksylofon pochodzi z Oceanii lub Azji Południowo-Wschodniej. Daje unikalny kruchy metaliczny dźwięk. Jakość dźwięku wytwarzanego przez ksylofon zazwyczaj zależy od poziomu umiejętności odtwarzacza. Młotek ma również kluczowe znaczenie dla wytwarzanego dźwięku; chwyt młotka jest ważną techniką gry na ksylofonie.
