Imperializm wpłynął na I wojnę światową na kilka sposobów, takich jak kształtowanie sojuszy politycznych między narodami zaangażowanymi w wojnę i odwracanie uwagi od spraw krajowych oraz na poprawę ekonomiczną osiągniętą przez państwa, które opanowały ziemie afrykańskie. Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Rosja i Niemcy działały jako kluczowi gracze, angażując się w imperializm podczas I wojny światowej. Starali się zdobyć kluczowe zasoby i ustanowić obecność międzynarodową poprzez imperializm, który również pozwolił im uzyskać polityczną kontrolę.
Imperializm rozpoczął się na długo przed początkiem I wojny światowej, kiedy to Wielka Brytania utrzymywała kolonie w Stanach Zjednoczonych, a Hiszpania ustanowiła kolonie w Ameryce Południowej. Oba państwa straciły kontrolę nad swoimi zagranicznymi przejęciami. Utrata terytorium spowodowała utratę zasobów i materiałów oraz ograniczone opcje handlowe dla dotkniętych narodów. W związku z tym, w potrzebie nowych surowców i dostaw, kraje europejskie szukały miejsc, w których wzrost gospodarczy byłby bliższy domowi. Kontynent afrykański okazał się najbardziej lukratywny; nieodebrane ziemie były obietnicą możliwości ekonomicznych, ale zaprosiły także do rywalizacji o dominację polityczną. Na przykład Wielka Brytania i Rosja, wrogowie podczas I wojny światowej, stosowali imperialistyczną taktykę, próbując zdobyć duże obszary ziemi, a następnie zdobyć kontrolę nad kluczowymi obszarami lądowymi na kontynencie. Oprócz zabezpieczenia ziemi dla siebie, Wielka Brytania i Rosja próbowały spowolnić ekspansję drugiej, zbierając wsparcie z innych krajów. Brytania próbowała spowolnić rosyjską dominację wschodniego regionu Morza Śródziemnego, tworząc sojusz z Grecją, podczas gdy Rosja zaapelowała do krajów satelickich graniczących z Grecją, by uzyskać wsparcie.
