Spartańska rada starszych, czyli Gerousia, składała się z 28 arystokratycznych mężczyzn i dwóch królów, którzy kolektywnie pracowali w oligarchii, by składać wnioski i udzielać rad assemblymenom. Każdy członek miał ponad 60 lat i wybrane przez zgromadzenie, lub Ecclesia, w oparciu o jego siłę cnoty.
Po osiągnięciu pozycji w radzie członkowie Gerousia zajmowali miejsca do końca życia. Często byli wybierani spośród ziemskich rodzin bogactwa i szlachty, których ludzie zdobyli wiedzę wojskową w komunalnych warunkach obok innych Spartiatów. Mimo że współpracowali z Ecclesia przy opracowywaniu i przekazywaniu propozycji, rada starszych zachowała większy wpływ na młodszych członków zgromadzenia dzięki prawom, które pozwoliły na cofnięcie i przywrócenie tych, które zostały źle przyjęte.
Podczas gdy większość propozycji rady została uchwalona przez Ecclesia, wyznaczono osobną grupę pięciu wolnych ludzi, aby utrzymać polityczną integralność rządu poprzez ich własny wpływ sądowy. Osoby te działały razem jako Efory. Umożliwiono im sprawowanie zewnętrznej władzy, która miała potencjał przyciągnięcia innych polityków do sądu. W przeciwieństwie do zgromadzenia, nie byli zobowiązani do wstąpienia do rady starszych, gdy zwoływali lub wzywają pozostałe dwie gałęzie polityczne.
