Hinduscy nauczyciele religijni są nazywani guru, a ich rolą jest działanie jako pośrednik między duszą a Najwyższym, a jednocześnie pełnienie roli tłumacza i nauczyciela śastr i jako głos boskości < /strong> Guru często przyjmują uczniów, znanych jako diksza.
Pismo hinduskie zostało pierwotnie przekazane poprzez ustną tradycję. Oryginalna ustna transmisja pisma świętego nazywa się shabdabrahman. Nauki pism hinduskich są również określane jako wiedza wedyjska.
Rola i status guru często zależy od szkoły hinduizmu. Na przykład Advaita stawia guru na tym samym poziomie co Bóg, podczas gdy inne szkoły, takie jak bhakti, stwierdzają, że guru jest nauczycielem i medium dla Boga, nigdy nie może stać się Bogiem.
Samodyscyplina ma kluczowe znaczenie dla hinduizmu, dlatego ważne jest posiadanie duchowego nauczyciela i przewodnika. Guru nie tylko pomaga uczniowi zrozumieć słowa i znaczenie Pisma, ale także pomaga kultywować i zachęcać do samodyscypliny i duchowego rozwoju, jakich potrzebuje uczeń, aby móc w pełni zrozumieć Pismo Święte.
W hinduizmie istnieje wiele analogii, które podkreślają wagę nauczyciela, na przykład fakt, że małe dzieci muszą polegać na matce, a same książki nie wystarczą, aby przekazać prawdziwą wiedzę.
