Babilonia miała trzy klasy społeczne: awilu, klasę wyższą składającą się z osób wolnych; mushkenu, którzy byli wolnymi osobnikami niskiego stanu i wardu, którzy byli niewolnikami. Babilon był rządzony przez króla, wspomaganego przez szlachtę z wyższej klasy awilu.
Hierarchia społeczeństwa babilońskiego znana jest ze współczesnych dokumentów, takich jak Kodeks Hammurabiego, które zapewniają wszechstronny wgląd w sposób życia Sumerian. Wszyscy mieszkańcy miast babilońskich byli wolni, z wyjątkiem niewolników. W Babilonii istniały dwie kategorie niewolników: niewolnicy długów, którzy mogli uzyskać wolność, płacąc dług, oraz zagraniczni niewolnicy, głównie więźniowie wojenni, którzy nie byli uprawnieni do zdobywania wolności.
