Lodowiec powstaje, gdy lodowiec przenosi materiały z kamieni, żwiru, piasku i gliny z jednego obszaru i osadza je w innym miejscu. Materiał przewożony w bazie lodowca i zdeponowany pod nim jest nazywany Podstawowy do, podczas gdy materiał przenoszony na powierzchni lodowca lub w jego pobliżu i osadzony po stopieniu się lodowca nazywa się ablacja do.
Ponieważ lodowiec niesie osad w swoim lodzie, który nie ulega procesowi wygładzania transportu wody, kamienie w glacjalnym do tego celu są zwykle ostre i postrzępione. Jednakże, jak porusza się lodowiec, duże przedmioty osadzone w bazie zgrzytają i ocierają się o skalistą powierzchnię lądu, tworząc drobny piasek zwany mąką skalną. Osad glacialny powoduje również zadrapania w podłożu skalnym zwane prążkami i błyszczącymi powierzchniami zwanymi polodowcowymi.
Osad, który niesie lodowiec, nazywany jest dryfem glacjalnym, a mieszanka, którą deponuje, nazywana jest "till". W odróżnieniu od osadów rzecznych, które tworzą wzory w zależności od wielkości i ciężaru materiałów, nie są sortowane na glacjalnie, a wszystkie rozmiary i typy osadów mieszają się ze sobą. Kiedy till tworzy kopiec lub grzbiet, jest znany jako morena. Morele uformowane wzdłuż boków lodowców alpejskich nazywane są morenami bocznymi, a gdy moreny boczne łączą się w zbiegu dwóch lodowców, rezultatem jest morena przyśrodkowa. Morena na skraju lodowca nazywana jest moreną czołową. Kiedy lodowiec stale się cofa, pozostawia się go w warstwie na ziemi zwanej moreną morenkową.
