Według Nasa.gov, huragan Katrina powstał po tym, jak ciepłe, wznoszące się powietrze w tropikach przekształciło się w cyklon. Huragan rozpoczął się w centralnych Bahamach i wylądował na brzegu jako sztorm kategorii 1 na południowej Florydzie. Po spowodowaniu 11 śmierci w tym stanie, burza dokonała południowo-zachodniego zwrotu i przecięła ciepłe wody Zatoki Meksykańskiej.
Burza była w stanie znacznie się nasilić w wyniku długotrwałego kontaktu z ciepłymi wodami zatoki. Po prawie trzech dniach zwiększania prędkości i wielkości wiatru Katrina wylądowała w Nowym Orleanie w Los Angeles jako potężny huragan kategorii 5. Jest to największa i najbardziej niszczycielska kategoria huraganu, z utrzymującą się prędkością wiatru ponad 130 mil na godzinę i wzrostem sztormu o ponad 5,5 metra powyżej normalnego poziomu morza.
System pogodowy, który ostatecznie stał się nazwanym huraganem, początkowo utworzonym na południowym Atlantyku i dokonał drobnych zniszczeń w Brazylii jako niesklasyfikowana burza. Był to jeden z pierwszych huraganów, jakie kiedykolwiek uderzyły w Brazylię, a pierwszy został zauważony na południowym Atlantyku. Brazylijscy meteorolodzy nie zaklasyfikowali burzy jako huraganu, ponieważ prędkości wiatru w tym czasie wynosiły tylko od 50 do 60 mil na godzinę.
