Rozpuszczalność miedzi zależy od rodzaju związku miedzi i zastosowanego rozpuszczalnika. W stanie metalicznym miedź jest rozpuszczalna w kwasie azotowym i kwasie siarkowym w wysokiej temperaturze. Niektóre sole miedzi są rozpuszczalne w wodzie.
Związki miedzi rozpuszczalne w wodzie obejmują chlorek miedzi, chromit, mrówczan, fluorek i glukonian. Podczas gdy związki takie jak octan, bromek i oleinian miedzi są rozpuszczalne w alkoholu, niektóre sole miedzi (II), takie jak węglan miedzi i tlenek, są nierozpuszczalne w tym samym rozpuszczalniku. Niektóre sole miedzi wymagają eteru, związków kwasowych lub zasadowych, aby stały się rozpuszczalne. Związki miedzi rozpuszczalne w roztworach alkalicznych obejmują żelazocyjanek miedzi i azotan miedzi.
Rozpuszczalność soli jonowej zależy od siły wiązania między jonami i siły przyciągania wody na jony. Im większa siła przyciągania pomiędzy jonami w soli, tym mniej rozpuszczalna jest sól. Im większy wpływ wody na jony w soli jonowej, tym bardziej jest rozpuszczalny.
